26 de abril, Día da Visibilidade Lésbica

26 de abril, Día da Visibilidade Lésbica

Desde a Organización de Mulleres da Confederación Intersindical, neste 26 de abril, Día da Visibilidade Lésbica, alzamos a voz para denunciar a lesbofobia estrutural e cotiá que segue presente nas nosas aulas, os nosos centros e en todos os ámbitos da nosa sociedade. Facémolo porque a invisibilidade tamén é violencia e porque os discursos de odio, cada vez máis presentes en espazos institucionais, mediáticos e sociais, teñen consecuencias reais sobre as vidas das nosas compañeiras, alumnas, veciñas e cidadás.

Ser lesbiana non debería ser motivo de risco, de silencio, de estigmatización ou de burla. E con todo, en demasiadas contornas, educativos, laborais, familiares, sanitarios ou comunitarios, séguese reprimindo calquera expresión que se salga da norma heterosexual e dos ríxidos estereotipos de xénero.

Desde a Organización de Mulleres reivindicamos non só unha educación pública, senón unha sociedade no seu conxunto que non reproduza modelos de familia, identidade ou afectividade excluíntes, senón que os cuestione, amplíeos e transfórmeos. Sabemos que o machismo e a lesbofobia van da man cando ás mulleres lles esíxese axustarse a un ideal feminino heterosexual, submiso e dispoñible para os homes.

Por iso, visibilizar ás lesbianas nas aulas, nos medios, nas institucións, nos centros de traballo e en todos os espazos públicos e privados é tamén unha ferramenta para romper cos estereotipos de xénero, para abrir espazos de liberdade, para recoñecer a diversidade de corpos, desexos e formas de vida. Non falamos só de orientación sexual, falamos de poder vivir sen medo, sen esconderse, sen etiquetas impostas.

Desde a Organización de Mulleres esiximos:

• A implementación real dos protocolos contra a LGTBIfobia en todos os centros educativos e espazos institucionais.

• Formación en diversidade sexual, de xénero e familiar para toda a comunidade educativa e profesional.

• Recursos, materiais e espazos onde todas as persoas, especialmente as máis novas, poidan expresarse libremente, sen temor a ser sinaladas ou castigadas por saírse da norma.

Este 26 de abril non se trata de celebrar o que xa está conseguido, senón de seguir pelexando contra as múltiples formas de opresión que exercen o heteropatriarcado e a heteronorma. Porque non se pode vivir nin educar desde o medo nin desde a vergoña. A sociedade, do mesmo xeito que a educación pública, ten que ser un espazo de liberdade, dignidade e loita colectiva.

Por unha sociedade inclusiva, libre e orgullosa.

Asemblea de mulleres do STEG

Organización de Mulleres da Confederación Intersindical